Zelf de gemeente uitkiezen waar je je thuis voelt – is dat Bijbels?
Er doet zich onder ons, maar vaak ook in ons eigen hart, een ernstig probleem voor – het probleem van eigenzinnigheid. Het steekt op verschillende manieren de kop op. Op veel plaatsen wordt onze eigen wil steeds belangrijker voor ons dan Gods wil, zoals die tot uitdrukking is gebracht in Zijn Woord. Jonge mensen en jonge gezinnen – maar ook oudere – verlaten gemeenten om ergens anders of soms zelfs nergens meer naartoe te gaan.
Wij verhullen dan onze eigenzinnigheid op allerlei manieren. Soms is het een kwestie van onwetendheid: we hebben geen besef van de beginselen van Gods Woord volgens welke wij samenkomen rondom onze Heer Jezus, of we beschouwen onze vrijheid in Christus als de vrijheid om maar te doen wat we willen. Vaak is het onenigheid met een of meer broeders of zusters van onze plaatselijke gemeente, vooral met broeders die verantwoordelijkheid dragen of Gods Woord bedienen.
Het kan ook een kwestie van gemak zijn. We kunnen hetgeen wij als behoeften van onze kinderen beschouwen, als reden aanvoeren. We kunnen problemen in onze gemeente aangrijpen als reden om deze te verlaten en ergens anders naartoe te gaan. Onverschilligheid voor het onderwijs van het Woord, meer enthousiasme en uitbundigheid in een andere gemeente en vele andere uitvluchten of redenen kunnen worden aangevoerd.
Maar de kern van het probleem is onze eigenzinnigheid: wat ik wil of hoe ik mij voel, is veel belangrijker dan wat God zegt in Zijn heilige Woord, de Bijbel. Een andere weg lijkt zo aantrekkelijk! Het volgende is geschreven door onze broeder Tim Hadley. Moge de Heer het gebruiken om tot onze harten te spreken!
Enkele jaren geleden las ik op de achterkant van een vrachtwagen de uitspraak: ‘Ga naar de kerk van je keuze’. Die is me al die tijd bijgebleven. Is het werkelijk aan mij om te kiezen naar welke kerk ik ga, of heeft God voor iedere gelovige een plan dat hij moet volgen? Zou het mogelijk zijn dat er maar één manier is om verlost te worden en er wel vele manieren zijn om samen te komen rondom Hem Die ons verlost heeft?
Het is niet mijn bedoeling om met dit schrijven iemand te beledigen, maar om eerlijk te kijken naar wat de Bijbel zegt over het samenkomen met andere gelovigen. Het woord ‘gemeente’ komt maar op twee plaatsen in de Evangeliën voor: in Mattheüs 16:18, waar het gebruikt wordt voor de universele Gemeente, ‘op deze rots zal Ik Mijn Gemeente bouwen, en de poorten van de hades zullen haar niet overweldigen’, en in Mattheüs 18:17, waar het gaat om de tucht in de plaatselijke gemeente. In vers 20 staat: ‘Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen’. Beide keren spreekt Christus over de gemeente, zowel plaatselijk als universeel, in de toekomstige tijd: ‘Ik zal Mijn Gemeente bouwen’.
Maar lees nog eens goed: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen’. Wat staat hier precies? Let erop dat er staat: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam’. Het lijkt erop dat iemand anders het ‘bijeen vergaderen’ doet. De tekst luidt niet: ‘Waar twee of drie zich vergaderen’, maar: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn’. De Heer is Degene Die door de Heilige Geest het ‘vergaderen’ doet. Een Christen zou niet moeten zeggen: ‘Ik denk dat ik met die of die kerk ga samenkomen’, alsof het zijn eigen beslissing zou zijn. Nee, het bijeen vergaderen gebeurt niet door ons.
De Heilige Geest wil ons samenbrengen in de Naam van de Heer
Jezus Christus. Het is een kracht buiten onszelf, die ons aantrekt tot het ‘samenkomen’ in de Naam van de Heer. Wij horen de roep om ‘samen te komen in Zijn Naam’ en wij reageren erop, net zoals we de roep van de verlossing gehoord en erop gereageerd hebben. Als wij niet verlost zijn, zijn we nog niet eens begonnen!
Luister naar Gods oproep wat de relatie met Zijn Zoon betreft: ‘God is getrouw, door Wie u geroepen bent tot de gemeenschap van Zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer’ (1 Kor. 1:9). Waar is de ‘gemeenschap van Zijn Zoon’? Wel, wij kunnen persoonlijk gemeenschap, relatie hebben met Zijn Zoon. Maar er is ook een groep Christenen die ergens ‘uitgeroepen’ wordt voor deze relatie. Dat is wat het woord ‘kerk’ of ‘ekklesia’ betekent: een ‘uitgeroepen’ of ‘vergaderd’ worden in de Heer. Waar vinden we dan deze roep ‘tot de gemeenschap van Zijn Zoon’? Het antwoord ligt in het reageren op de roep om ‘vergaderd’ te worden in Zijn Naam. Wij zijn dus niet degenen die ‘vergaderen’ of die een plaats zoeken om samen te komen, maar we zijn geleid naar de plaats waar Hij ons wil samenbrengen, doordat we ‘vergaderd zijn’ in de Naam van Zijn Zoon. Daarom zei de Heer Jezus: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen’ (Matth. 18:20).
Denk bovendien eens na over de uitdrukking ‘vergaderd in (of: tot) Mijn Naam’. Let erop dat er staat ‘in (tot) Mijn Naam’. Inderdaad, in de Naam van de Heer Jezus. Maar iedere kerk zal zeggen dat zij samenkomen in Jezus’ Naam. Wat betekent het dan werkelijk dat God ons wil ‘vergaderen in de Naam van Zijn Zoon’? Het betekent dat wij alleen in en door Zijn Naam samenkomen. Dat is de reden dat wij daar bij elkaar zijn. ‘In Jezus’ Naam’ houdt meer in dan dat wij alleen maar Zijn naam gebruiken. Als in de Bijbel gevraagd wordt: ‘Op wiens naam doet u dit?’ wordt daarmee bedoeld: ‘Op welk gezag doet u dit?’
Ik hoorde eens de volgende verduidelijkende illustratie. Als iemand bij u zou aanbellen met de woorden: ‘Ik ben Jan Jansen, ik wil graag uw boekhouding inzien’, dan zou u waarschijnlijk iets zeggen als: ‘Maak dat u wegkomt!’ Maar als hij zou zeggen: ‘Ik ben Jan Jansen van de Belastingdienst’, dan zou u hem toch op zijn minst binnenlaten. Waarom? Omdat hij komt met het gezag van die naam: ‘de Belastingdienst’. De naam Jan Jansen heeft geen gezag, maar de naam Belastingdienst heeft dat wel. Zo is het ook wanneer wij zeggen dat we in Jezus’ Naam samenkomen; dat gaat veel verder dan de meeste mensen beseffen. Het betekent dat wij samenkomen onder Zijn gezag en de enige manier waarop wij dat doen, is door Zijn Woord.
Komen dus alle kerken samen in Jezus’ Naam? Nee, omdat ze niet allemaal Zijn Woord willen volgen of gehoorzamen wat betreft de manier van samenkomen en functioneren en praktiseren. Ze komen dan niet samen in Jezus’ Naam. Ja, ze gebruiken Zijn naam wel, maar ze komen niet samen in of tot Zijn Naam. De waarheid is dat ze samenkomen in verschillende andere namen, doordat ze zelfbedachte namen van een bepaalde denominatie gebruiken. Veel van deze groeperingen hebben eigen regels of instellingen waarnaar ze functioneren. God heeft Zijn heiligen niet vergaderd in een van die namen, hoewel er bijzonder fijne gelovigen onder hen kunnen zijn. Ze kunnen ervoor kiezen om daar naartoe te gaan, maar God ‘vergadert’ of ‘trekt’ hen daar niet naartoe. Daarom hebben dan ook veel ware gelovigen zo veel vragen wanneer ze in de kerkbanken zitten van een bepaalde kerk of denominatie of zelfs een zogenaamde onafhankelijke gemeente. We moeten beseffen dat God alleen verloste mensen in de Naam van Zijn Zoon, de Heer Jezus Christus, leidt. Als de denominaties werkelijk vergaderd waren in Zijn Naam, dan zouden ze samenkomen onder het gezag van Zijn Naam en gehoorzaam willen zijn aan elk onderdeel van Zijn Woord.
Bedenk ook dat wanneer wij ‘vergaderd zijn’ in Zijn Naam, wij daar samen zijn omdat het vergaderen door Hem gedaan wordt. Hij trekt ons. Ik ga niet naar de samenkomst van gelovigen die ik bezoek omdat ik de mensen daar graag mag, of omdat ik het gebouw mooi vind, of omdat het gemakkelijk is en ik er vlakbij woon, of omdat er interessante programma’s zijn, of om welke andere reden dan ook. Ik ga daar naartoe omdat ik ertoe ben ‘aangetrokken’ door een kracht buiten mijzelf. Het is de roep van God en ik reageer op die roep, ‘geroepen … tot de gemeenschap van Zijn Zoon’. ‘God is getrouw, door Wie u geroepen bent tot de gemeenschap van Zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer’ (1 Kor. 1:9). Ik ben niet geroepen tot het gebouw of tot de mensen of tot de programma’s, maar ik ben geroepen tot Zijn Zoon. Toen ik gered werd, antwoordde ik op de roep van Zijn Zoon voor verlossing en wanneer ik Zijn Woord volg wat betreft het samenkomen met andere Christenen, reageer ik op Zijn roep ‘tot de gemeenschap van Zijn Zoon’. Het gebouw, de tijd die het kost om er te komen, de programma’s en de mensen hebben er absoluut niets mee te maken. Mijn reactie hoort te zijn dat ik Gods roep hoor en dat ik mij onderwerp aan die roep, die de roep is tot relatie met Zijn Zoon. Dat is wat wij te bieden hebben: het immense voorrecht van relatie met Zijn Zoon, de Heer Jezus Christus. En dat is alles wat wij hebben: Zijn krachtige Naam.
Onze ontmoetingsplaats is eenvoudig. Geen toren, geen kerkbanken, geen glas-in-loodramen. Het is allemaal heel sober. Onze nadruk ligt niet op programma’s, entertainment of amusement. De nadruk ligt op Zijn Naam. Dat is alles wat wij te bieden hebben, omdat wij daartoe door God bijeengebracht zijn. Wij komen samen in de Naam van de Heer Jezus Christus, niet onze naam – want die hebben wij niet – maar Zijn Naam.
Als ik mensen hoor zeggen dat zij overal rondkijken om de juiste kerk te vinden, dan vraag ik mij af: waar worden zij door aangetrokken? Waar zoeken zij naar? Een mooi kerkgebouw, vriendelijke mensen en aantrekkelijke programma’s? Of een krachtige prediker die goed kan preken? Of een kerk die dichtbij en gemakkelijk te bereiken is? Als ik hen hoor zeggen dat zij zoeken naar Gods wil, dan vraag ik mij af: waar zoeken zij dan naar? Gods wil is eenvoudig. Wij moeten ons onderwerpen aan Zijn trekken of roepen ‘tot de Naam’ en ‘tot de gemeenschap van Zijn Zoon’. En niets meer! Dan zullen de andere dingen van de vergadering duidelijk worden.
Vraag mensen die een kerk of denominatie bezoeken, waarom zij voor die kerk gekozen hebben en ze zullen daar een heleboel verschillende redenen voor aangeven. Maar je zult niet het antwoord krijgen dat ze daar zijn omdat God hen daar naartoe getrokken heeft. Hij trekt iemand alleen tot de Naam van de Heer Jezus Christus en tot de ‘gemeenschap van Zijn Zoon’.
Sommigen zeggen tegen ons: ‘Jullie hebben de jongeren niet veel te bieden aan activiteiten, daarom kunnen we hier niet naartoe gaan’. Als we te weinig programma’s aanbieden, wat weerhoudt de jongeren er dan van om deel te nemen aan een van de samenkomsten voor hen? We zouden ook jongere broeders willen aanmoedigen om thuis Gods Woord te bestuderen en voorbereid naar de gemeentelijke Bijbelstudies te komen zodat ze daaraan kunnen deelnemen en om een gebed uit te spreken tijdens de bidstond! Het is niet aan iemand anders om hun te vragen om te bidden of deel te nemen. De Geest van de Heer leidt dit en het is aan ons allen om daarop te reageren. Laat het ontbreken van programma’s of specifieke cursussen u niet ontmoedigen. Neem deel! We willen ook onze jonge zusters aanmoedigen om mee te doen aan kinderevangelisatie! De Gemeente is geen kijksport; ze is voor deelnemende priesters (zie 1 Petr. 2:1-9).
Sommige mensen zoeken vandaag de dag naar een kerk alsof ze aan het shoppen zijn. Velen proberen voldoening te vinden in entertainment of vrienden en sociale activiteiten, inclusief programma’s en muziek en een boeiende spreker. Shoppen naar een kerk is echt niet het antwoord. Het antwoord wordt gevonden in God. Hij ‘vergadert’ nog steeds gelovigen uit de hele wereld in/tot de Naam van de Heer Jezus. In Johannes 12:9 lezen we: ‘Een grote schare dan van de Joden wist dat Hij daar was; en zij kwamen, niet alleen om Jezus, maar ook opdat zij Lazarus zouden zien, die Hij uit de doden opgewekt had’. Let erop dat deze menigte niet alleen maar om de Heer Jezus kwam, maar vooral om Lazarus te zien. Ze wilden een wonder meemaken. Datzelfde geldt vandaag de dag. Mensen willen een krachtige prediker horen of eens iets anders meemaken. Ze willen op de een of andere manier opwinding ervaren.
Er is nog een ander punt. In Johannes 6:26 staat: ‘Jezus antwoordde hun en zei: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: u zoekt Mij, niet omdat u tekenen gezien hebt, maar omdat u van de broden gegeten hebt en verzadigd bent’. Waarom zochten zij de Heer? Velen volgden Hem vanwege de wonderen, maar hier was een menigte die Hem volgde vanwege wat het hun opleverde. In Johannes 6:65-69 lezen we: ‘En Hij zei: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij kan komen, tenzij het hem van de Vader gegeven wordt. Van toen af trokken zich velen van Zijn discipelen terug en wandelden niet meer met Hem. Jezus dan zei tot de twaalven: Wilt u ook niet weggaan? Simon Petrus antwoordde Hem: Heer, tot wie zullen wij heengaan? U hebt woorden van eeuwig leven. En wij hebben geloofd en erkend dat U bent de Heilige van God’. Let op de woorden ‘dat niemand tot Mij kan komen, tenzij het hem van de Vader gegeven wordt’. Ik weet dat dit slaat op de persoonlijke verlossing, maar ik geloof dat het ook van toepassing is op het geroepen zijn tot relatie met Zijn Zoon en het ‘vergaderd zijn in Mijn Naam’. Merk op dat velen van Zijn discipelen (dat waren slechts volgelingen of naambelijders) zich terugtrokken en niet meer met Hem wandelden. Waarom? Ze dachten dat Hij hun niet datgene te bieden had waarnaar zij verlangden. Toen Hij de twaalf vroeg: ‘Wilt u ook niet weggaan?’ reageerde Petrus: ‘Heer, tot wie zullen wij heengaan? U hebt woorden van eeuwig leven’.
Moeten wij ‘een kerk kiezen’ of moeten wij ‘samenkomen in de Naam van de Heer Jezus Christus’? Dat is de vraag waar het om gaat. Kunt u zeggen: hoewel velen zelf hun kerk kiezen, zie ik nu in dat het niet om een keuze of om gemak moet gaan, maar om overtuiging! Niet om een geloofsgemeenschap of een geloofsbelijdenis of de geestelijkheid of de muziek, maar om Christus. Een kracht buiten mijzelf roept mij en overtuigt mij ervan om ‘vergaderd’ te zijn met andere gelovigen die ‘geroepen zijn tot de gemeenschap van Zijn Zoon’. En wat is deze kracht, dit trekken, deze roeping? Dat is de overtuigende kracht van de Heilige Geest door de Heilige Schrift.
Tim Hadley