De zon werd verduisterd

‘En het was ongeveer het zesde uur, en er kwam duisternis over het hele land tot het negende uur toe; en de zon werd verduisterd. En het voorhangsel van de tempel scheurde doormidden. En Jezus … stierf’ (Luk. 23:44-46).

Toen de Heer in de hof van Gethsémané gevangen werd genomen, erkende Hij dat moment als het uur van de macht van de duisternis. De mens was toen de voornaamste figuur – de mens nam Hem gevangen, de mens nagelde Hem aan het kruis en de mens vervulde daarmee het woord: ‘dit is uw uur en de macht van de duisternis’ (Luk. 22:53). De mens ontdeed zich van zaken zoals het hem beliefde en zo ging het door tot aan de drie uren van duisternis van het zesde tot het negende uur, toen God de macht overnam, Hem sloeg en Zijn ziel tot slachtoffer voor de zonde maakte (Jes. 53:10).

Het is zeer wenselijk dat we het bijzondere karakter van dat moment beseffen. Door heel Zijn leven heen straalde het gelaat van Zijn Vader op Hem af. Maar nu, in overeenstemming met de profetie, was Hij daar – het Lam van God. Daarna werd Hij onmiddellijk de Overwinnaar. God wachtte niet op de opstanding om Zijn instemming met de dood van Jezus te betuigen! Dat deed Hij door het voorhangsel te scheuren. Dit was Gods persoonlijke zegel en het vond plaats vóór de derde dag toen het openlijke zegel van de opstanding plaatsvond.

De Heer Jezus vervulde op twee manieren de wil van God. In Zijn leven was het hier Zijn werk om de duisternis in licht te veranderen – dat was de wil van de Vader voor Hem toen Hij een levende Dienstknecht was. Als stervend Slachtoffer deed Hij de wil van Zijn Vader in het oordeel en aan het oordeel was voldaan toen Hij Zijn geest gaf. Daarna, toen Hij zowel het uur van de mens als het uur van God had doorstaan, zien we Hem in de opstanding in Zijn eigen uur. Zijn eigen uur is de eeuwigheid! Hoe gezegend zullen wij zijn om in Zijn gezelschap te verkeren, om een stralende en intieme eeuwigheid binnen te gaan met de Heer Jezus.

J.G. Bellett