‘Wie is Deze?’
‘Wie is Deze?’ hebben velen vol bewondering uitgeroepen toen de Heer Jezus op aarde wandelde. Dat gold niet alleen voor Zijn wondermacht, maar ook voor Zijn wondere liefde: op zee toen Hij de golven en wind bedwong, aan land toen Hij boze geesten uitdreef, aan tafel bij een van de farizeeën, toen Hij een openbare zondares de woorden toevoegde: ‘Uw zonden zijn u vergeven’.
‘Wie is Deze?’ zeiden de discipelen van de Heer Jezus en de scharen.
‘Wie is Deze?’ riepen zij die aan de tafel van Simon de farizeeër aanzaten,
‘Wie is Deze dat Hij zelfs zonden vergeeft?’ (Luk. 7:49).
Het was een maaltijd met treffende tegenstellingen. Een van de farizeeën had de Heer uitgenodigd om bij hem te eten. En de uitnodiging was aangenomen. De Heer Jezus bij een farizeeër! Zelfverloochening en zelfzucht, liefde tot het verlorene en minachting van een zondares komen openbaar!
Wat heeft Simon toch bewogen om Jezus van Nazareth aan zijn tafel te nodigen? Was het liefde en hoogachting? Maar dan zou hij Hem met meer eer en hartelijkheid hebben ontvangen. We krijgen de indruk dat hij de beroemde Rabbi ook weleens bij zich in huis wilde hebben om zijn nieuwsgierigheid en eerzucht te bevredigen.
En wat heeft de Heer Jezus bewogen om de uitnodiging van Simon aan te nemen? Wist Hij niet hoe koel en afgemeten deze farizeeër Hem ontvangen zou, hoe Simon zich tot een zondares zou openbaren? De Heer Jezus was gekomen om zondaren te redden, en tot de zondaren behoorde óók deze farizeeër. Nooit mocht een farizeeër kunnen zeggen dat de Heer Jezus hem voorbij was gegaan.
Een zondares bij een farizeeër! De man van de wet en een openbaar als zondares bekende vrouw! Hoe vertoornd was Simon toen een vrouw uit de stad zijn huis binnenkwam, zijn tafel naderde en neerknielde aan de voeten van de Heer Jezus met bewijzen van hartelijke toegenegenheid! De ergernis stond op zijn gezicht te lezen! Nee, Simon en een zondares behoren niet bij elkaar! De Heer Jezus heeft het hart van Simon gezien, en Zijn bijzondere aandacht gevestigd op de volgens hem zo slechte vrouw, die echter véél liefhad, oneindig veel méér dan de trotse Simon!
De zondares was zich er wel van bewust dat de farizeeër haar niet vriendelijk zou ontvangen, haar liever zou laten stenigen of als een hond de deur uit zou willen jagen! En toch ging zij naar zijn huis! Nee, dit was voor de Heer Jezus geen onbeschaamdheid. Zij deed het uit nederigheid en liefde, want zij wilde naar de Heer Jezus! Hem wilde zij zeggen hoe bedroefd ze was over haar zonden en hoe nodig ze Hem had, als haar Heiland en Helper! De zonde laat deze vrouw niet met rust, brengt tranen in de ogen, wekt de behoefte de Heiland te ontmoeten!
En de Heer Jezus? Horen de Heer en een zondares bij elkaar? De Heer Jezus neemt de zondaars aan! Niet alleen laat Hij deze zondares begaan, maar Hij begrijpt haar en overtreft al haar verwachtingen. Hij vergeeft haar zonden! Hij schenkt haar de behoudenis van de ziel, omdat zij Hem gelovig haar vertrouwen gaf. Hij laat haar heengaan in vrede, zodat zij die bedroefd bij de farizeeër aankwam, nu met grote blijdschap de ruimte verlaat om in de eenzaamheid God te danken voor de volkomen verlossing die haar deel werd!
‘Wie is Deze?’ Ook in onze tijd mogen verontruste zielen het ondervinden dat er Eén is Die zonden vergeeft. Behoudenis en volle vrede worden om niet geschonken op grond van het verlossingswerk van Jezus Christus, aan allen die zich gelovig aan Hem toevertrouwen, aan Hem Die niet alleen geen zondaren veroordelend afwijst, maar Die mensen die in oprechtheid naar Hem toekomen, opzoekt en woorden toespreekt van bemoediging en troost, woorden die met een dankbaar hart en grote blijdschap aanvaard mogen worden.
J.N. Voorhoeve